قبل از اين كه يك نت را به صدا در آوريد، بياييد بررسي كنيم يك سازدهني چگونه كار ميكند. شما ميبينيد كه اين ساز 10 سوراخ دارد كه از شمارهي 1 تا شمارهي 10 نامگذاري شدهاند. هركدام از اين سوراخها ميتوانند دو نت متفاوت را ايجاد نمايند: يكي به وسيله دميدن (ورود هوا به سازدهني) و يكي با كشيدن (خروج هوا از سازدهني)؛ بنابراين، تنها با 10 سوراخ مـيتوانيد 20 نت را در بازهي سه اكتاو (Octave) پوشش دهيد.
بياييد در ابتدا به اكتاو پاييني نگاهي بياندازيم. سازدهني را در دست چپ، ميان شصت و انگشت اشاره به سمتي كه شمارهها رو به بالا باشند قرار دهيد.
حالا، كمي دهان را باز نموده؛ دهان و فك كاملاّ ريلكس، لبها مرطوب، سوراخهاي 1، 2 و 3 را پوشش داده، و به آرامي بدميد. هرموقع ما گفتيم در هارپ بدميد، بايد بدانيد اين كار كمي قويتر از دميدن معمولي است.
هنگامي كه تنفّس ميكنيد، هوا از درون قفسهي سينهي شما، يعني از ديافراگم بيرون ميآيد. تأمّل كنيد كه قبل از به خواب فـرورفتن، چگونه نفس ميكشيد، اين تنفّس از ديافراگم است. ما بعداً راجع به كنترل نفس بيشتر از اينها صحبت خواهيم كرد؛ چون اين امر در نواختن سازدهني تأثير بهسزايي دارد.
تمام اين نكات را هنگامي كه سوراخهاي 1، 2 و 3 را ميكشيد، نيز در ذهن داشته باشيد. در ابتدا، شما براي صحيح قرار دادن لبها روي سوراخهاي مورد نظر، نياز به تمركز زيادي داريد.
اجازه دهيد لبها در حالت طبيعي روي سوراخها قرار گيرند. هرگاه ليزي ساز در دهان شما همانند ليزي يك ماهي قزلآلا شد، قرار گيري ساز در دهانتان صحيح ميباشد.
اگر صداي نتها كمي ريشريش و غيرطبيعي بود، احتمالاً دليلاش اين است كه لبهاي شما به طور مناسب درزگيري ننموده و مقداري هوا از بالا يا پايين لبانتان خارج ميشود. آن قدر با هارپ تمرين كنيد تا درزگيري مناسب بدون احساس ناراحتي در قرارگيري لبها در دور سوراخها را فرا گيريد؛ احساس ناراحتي در قرارگيري لبها تنها باعث اشتباهات بعدي خواهد شد.